1. |
ένα σπίρτο
03:53
|
|||
Μια μικρή σιγή που διακόπτει τα χείλη
μια παύση σε ευχή που διψά να ανατείλει
ένα βλέμμα βαθύ που χωρά δυο ζωές
ένα σπίρτο θα ανάψει να φανούν οι ρωγμές
Στο παράθυρο λάμπουν οι κρυφές σου αναμνήσεις
θα ντραπούν απ'το χτές στο χαμό τους θα χτίσεις
με το βλέμμα ευθύ σημαδεύεις τα λόγια
ένα σπίρτο θα ανάψει στα δικά μας υπόγεια
Κι όσο στέκομαι εκεί που χορεύουν σκιές
μια φωνή μ'οδηγεί κι επιστρέφω απ'το χθές
Κι αν κρυφτώ στη σιωπή θα'χει η μνήμη το σώμα
θα ρωτήσει ξανά πόσα λόγια στο στόμα
περιμένουν φωνή να διαλέξουν εικόνες
ένα σπίρτο θα ανάψει να μην μένουνε μόνες
|
||||
2. |
το άθροισμα
03:50
|
|||
Με αγκαλιές διάτρητες και στα ρηχά των πόθων
γυρέψαμε άθροισμα
Με λέξεις άσφαιρες και χέρια επαίτες
κενό στο κάθισμα
Κι ήρθαν καιροί κι εμείς λαθραίες
νύχτες στολίζαμε
και στους σταθμούς διαδρομές
που δεν γνωρίζαμε
Τώρα κρατάς λογαριασμό
μετράς τα κύματα
και στην ευχή η προσμονή
χρεώνει βήματα
Άτυχος μαύρος συρφετός ψυχαγωγεί το ανίκητο
μέρες βαριές
Πριν κατεβάσουν οι κορφές νερό αμίλητο
ψάχνεις το χτες
|
||||
3. |
ρωγμή
04:42
|
|||
Ρωγμή στο χρόνο κι επιστρέφω, δεν απέχω
από την πρώτη την γραμμή εκεί που έρως και ψυχή
δίνουν την ύστατη τη μάχη για κορμί
Σεργιάνι κάνουν οι στιγμές, έτσι είναι πάντα θα μου λες
πόσο κοστίζει μια στιγμή κι ένα τσιγάρο για αρχή
κι απ' το παράθυρο να μπαίνει η βροχή
Κράτησε με απόψε, θέλω πάλι να κρυφτώ
κι από τον ίδιο το θεό που έχεις να αράζεις
Άγγιξε το μέτωπό μου βράζει στο κενό
που ακροβατώ και δεν μιλώ να μην τρομάζεις
Ρωγμή στο χρόνο κι επιστρέφω, δεν απέχω
τι εξουσία έχει η ζωή όταν η νύχτα οπλοφορεί
κι όταν ανοίγει στάζει αγάπη η πληγή.
Κρατούσες πάντα μια φωτιά, καπνός η αγάπη για στριφτά
πως να τη στρίψεις τη ζωή άμα δεν μάθεις τι θα πει
να χάνεις όνειρα κι ελπίδα στη στιγμή
|
||||
4. |
κουτσό
03:57
|
|||
Οι δρόμοι είναι χίμαιρες αν δεν τους περπατήσω
ζητούν την πίστη μου οι σκιές όταν κρατώ το φως
κι όπως μπορούσα μάζεψα τα πότε και τα πως
ν'ανοίξουν δρόμο οι αγάπες που με θέλησαν
Ανάμεσα, ζωή που διάλεξα, ζωή που θέλησα
χωρίζει η θάλασσα
κατάματα, αυτό που έψαχνα,αυτό που έκρυψα
στιγμή μου μάγισσα
Σε δυο στιγμές ανάμεσα κράτησα την ανάσα
να δω το χρόνο να κυλά δίχως να συστηθεί
μ'ένα βουβό παράπονο που κράτησε πολύ
θα περπατήσω κι όπου βγει
Στα κύματα, ρίχνω τα αινίγματα, γραμμές και σύνορα
θηλιές αισθήματα
ανάμεσα, ζωή που διάλεξα,ζωή που θέλησα,
χωρίζει η θάλασσα
|
Nikos Platias recommends:
If you like Το άθροισμα (EP) 2014, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp